استاندارد حسابداری شماره ۳-درآمد عملیاتی

استانداردهای حسابداری یکی از ستون های حسابداری است و آشنایی به آنها کمک شایانی به موفقیت در حسابداری می نماید.یکی از دلایل عدم تسلط به استانداردهای حسابداری،عدم اختصاص وقت کافی به مطالعه آن می باشد و با توجه به حجیم بودن هر کدام از استانداردهای حسابداری ما در تلاش هستیم تا خلاصه نکات هر کدام از استانداردهای حسابداری را آماده نموده و در اختیار شما کاربران گرامی قرار دهیم.در این پست که بخش سوم از خلاصه نکات استانداردهای حسابداری است و مربوط به استاندارد درآمد عملیاتی است را آماده نموده ایم و شما می توانید مطالعه فرمائید.

خلاصه استاندارد حسابداری درآمد عملیاتی

1. درآمد عملیاتی عبارت است از درآمدی که از فعالیت های اصلی و مستمر واحد تجاری حاصل شده و با عناوین مختلفی از قبیل فروش، حق الزحمه ، سود سهام، سود تضمین شده و حق امتیاز مورد اشاره قرار میگیرد.
2. سود سهام حاصل از سرمایه گذاری هایی که به ارزش ویژه به حساب گرفته میشوند، درآمد عملیاتی محسوب نمیشوند.
3. قراردادهای اجاره در صورتی که جزء فعالیت های اصلی و مستمر شرکت باشند، درآمد عملیاتی محسوب میشوند.
4. درآمد عملیاتی باید به ارزش منصفانه ما به ازای دریافتی با احتساب تخفیفات تجاری و نقدی اندازه گیری شود.
5. در صورت موکول شدن جریان ورودی نقدی وجه نقد به آینده، مبلغ اضافه بر بهای فروش نقدی کالا یا خدمات دریافت شده جزء درآمد تامین مالی میباشد و نه درآمد عملیاتی.
6. هر گاه کالاها یا خدمات در قبال کالاها یا خدمات دیگری که از لحاظ ماهیت و ارزش مشابه باشند، مبادله گردد. این مبادله به عنوان معامله ای درآمدزا تلقی نمی شود.
7. هر گاه قیمت فروش محصول، شامل یک مبلغ قابل تفکیک جداگانه در ارتباط با خدمات بعدی باشد، این مبلغ به دوره های آتی منتقل میگردد و به عنوان درآمد عملیاتی طی دوره اجرای خدمات، مورد شناخت قرار میگردد و بالعکس.
8. درصورت تحقق کلیه شرایط زیر درآمدعملیاتی حاصل از فروش کالا ، باید شناسایی شود:
   1. واحد تجاری مخاطرات و مزایای عمده مالکیت کالای مورد معامله را به خریدار منتقل کرده باشد،
   2. واحد تجاری هیچ دخالت مدیریتی مستمر در حدی که معمولا با مالکیت همراه است یا کنترل موثری نسبت به کالای فروش رفته اعمال نکند،
   3. مبلغ درآمد عملیاتی را بتوان به گونه ای اتکا پذیر اندازه گیری کرد،
   4. جریان منافع اقتصادی مرتبط با معامله فروش به درون واحد تجاری محتمل باشد،و
   5. مخارجی را که در ارتباط با کالای فروش رفته تحمل شده یا خواهد شد بتوان به گونه ای اتکاپذیر اندازه گیری کرد.
9. زمانی که خریدار حق فسخ معامله را براساس مفاد قرارداد داشته باشد و واحد تجاری در مورد احتمال برگشت کالای فروش رفته مطمئن نباشد معامله فروش تلقی نشده و درآمدی بابت آن شناسایی نمیشود.
10. چنانچه واحد تجاری تنها بخش کم اهمیتی از مخاطرات مالکیت را برای خود نگه دارد ،معامله مورد نظر،فروش تلقی و درآمد عملیاتی شناسایی می شود.
11. هرگاه ماحصل معامله ای راکه متضمن ارایه خدمات است بتوان به گونه ای اتکاپذیر برآورد کرد، درآمدعملیاتی مربوط باتوجه به میزان تکمیل آن معامله روش درصد تکمیل کارشناسایی میشود.
12. هرگاه ارایه خدمات متضمن انجام تعداد نامشخصی ازعملیات طی یک دوره زمانی معین باشد درآمد عملیاتی به روش خط مستقیم طی آن دوره شناسایی می شود مگر اینکه روش دیگری مناسب تر باشد.
13. هرگاه ماحصل یک معامله را نتوان به گونه ای اتکاپذیر برآورد کرد و بازیافت مخارج تحمل شده:
    1. محتمل باشد :درآمد عملیاتی = مخارج تحمل شده قابل بازیافت
    2. محتمل نباشد:درآمد عملیاتی شناسایی نمیشود.
14. بهای تمام شده سرمایه گذاری تنها هنگامی بابت سود سهام دریافتی یا دریافتنی کاهش داده میشود که سود سهام مزبور مازاد بر سهم شرکت سرمایه گذار از سودهای مصوب شرکت سرمایه پذیرش پس از تحصیل سرمایه گذاری باشد.
15. مبنای شناسایی درآمد حاصل از استفاده دیگران از دارایی ها

نکات مهم استاندارد حسابداری درآمد عملیاتی

برخی از رویدادهای مهم مرتبط با درآمد عملیاتی و شرایط شناسایی درآمد در پائین آورده شده است: