معافیت های کارفرمایان از پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی یکی از حقوق کارفرمایان هست و کارفرمایان زمانی می توانند از این حق خود استفاده نمایند که آخرین بخشنامه ها و آئین نامه های ابلاغی سازمان تامین اجتماعی را جستجو کرده و به آنها آگاه باشند.بسیاری از کارفرمایان به دلیل عدم اطلاع کافی از بخشنامه های سازمان تامین اجتماعی نمی توانند از این حق خود استفاده نموده و مبالغ زیادی را به سازمان تامی اجتماعی پرداخت می کنند.این معافیت ها از طرف دولت جهت ایجاد رونق اقتصادی یا افزایش اشتغال برای کارفرماها ایجاد شده و شما به عنوان یک کارفرما،در صورتی که شرایط اعلام شده را دارا می باشید می توانید از آنها استفاده نمائید.در ادامه این پست آموزشی،ما لیستی از این معافیت های کارفرمایان از پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی را اشاره خواهیم کرد:
به کارگاه هایی گفته می شود که بیمه شدگان آن از سوی مراجع ذیصلاح و دفاتر کاریابی معرفی شده و کارفرما می تواند از این مزایا در سهم خود بهره مند شود. سهم کارفرما در این نوع کارگاه ها متفاوت از ماده ۸۰ قانون برنامه پنجم توسعه کارفرمایان از پرداخت بخشی » و« دیگر کارگاه ها است.
بر اساس بند از حق بیمه سهم کارفرما مربوط به نیروی های کار جدید به شرح جدول زیر معاف می شدند. این معافیت به دلیل اتمام برنامه پنجم توسعه و عدم تمدید آن، غیرقابل استفاده است.
در ماده ۷۱ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مقررشده است برای ترغیب کارفرمایان و کارآفرینان بخش خصوصی و تعاونی به جذب نیروی کار جوان، چنانچه طی اجرای قانون برنامه نسبت به جذب فارغ التحصیلان دانشگاهی با مدرک حداقل کارشناسی به صورت کارورزی اقدام نمایند، از پرداخت سهم بیمه کارفرما برای مدت دو سال از تاریخ شروع به کار معاف می باشند. آیین نامه اجرایی این ماده به شرح ذیل به تصویب رسیده است.
فارغ التحصیل دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی داخل و خارج از کشور که مدرک تحصیلی وی حسب مورد تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و یا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است.
کارورز: به فرد دانش آموخته دانشگاهی بیکار اطلاق می شود که بر اساس این آیین نامه و در چهارچوباستانداردهای آموزشی مصوب نسبت به فراگرفتن مهارت یا ارتقاء آن در واحد پذیرنده مبادرت می نماید.
دوره کارورزی: دوره زمانی معینی است که طی آن کارورز نسبت به، تبادل دانش، کسب تجربه و ارتقاء مهارت در مرکز آموزش جوار کارگاهی در واحد پذیرنده طبق استانداردهای آموزشی مصوب اقدام می نماید.
واحد پذیرنده: بنگاه اقتصادی متعلق به بخش خصوصی یا تعاونی است که مجوز آموزش مهارت از سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور دریافت داشته و کارورز در آن به گذراندن دوره کارورزی اقدام نماید.
طرح: طرح کارورزی دانش آموختگان دانشگاهی است.
دستگاه ناظر: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که مسئولیت نظارت بر اجرای آیین نامه این طرح و دستورالعمل های مربوط را بر عهده دارد.
ناظر استانی: ادارات کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان ها می باشند.
دستگاه مجری: هر یک از دستگاه های اجرایی دولتی، نهادهای عمومی غیردولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی است که بر اساس این آیین نامه و ضوابط کلی ابلاغی دستگاه ناظر نسبت به اجرای طرح اقدام می نماید.
مجری استانی: واحد تابعه دستگاه مجری در استان است.
کمک هزینه کارورزی: وجهی است که تحت عنوان کمک هزینه آموزشی در فواصل زمانی معین به کارورز پرداخت می شود. ماده ۲: اهداف اجرای این طرح عبارت اند از:
ماده ۳: کلیه دانش آموختگان دانشگاهی بیکار متقاضی تحت پوشش این طرح می باشند. تبصره :اتباع خارجی، موظفین به گذراندن طرح کارورزی در رشته های گروه علوم پزشکی و متعهدین به اشتغال در دستگاه های مجری، سازمان ها و نهادهای انقلاب اسلامی و بورسیه کلیه دستگاه ها سازمان ها و نهادهای دولتی از دامنه پوشش طرح خارج می باشند. ماده ۴: دانش آموخته بیکار برای برخورداری از مزایای قانون باید دارای شرایط زیر باشد:
تبصره ۱:در مورد دانش آموختگان دانشگاهی بیکاری که دوره خدمت نظام وظیفه را گذرانده اند طول دوره خدمت نظام وظیفه به حداکثر سن این بند اضافه می شود. تبصره ۲:به حداکثر سن ایثارگران و افراد تحت پوشش سازمان های حمایتی موضوع این بند، ۵ سال اضافه می گردد.
تبصره ۳:مدت انجام خدمت سربازی پس از اخذ مدرک دانشگاهی به حداکثر زمان فوق اضافه می شود. تبصره :کارورزانی که ظرف مدت سه ماه از شروع دوره، انصراف کتبی خود را اعلام نمایند، یا بر اساس بند ۳ و ۴ و ۸ ماده ۱۳ دوره کارورزی آن ها قطع گردد برای یک بار از موضوع این بند مستثنا می باشند. ماده ۵:واحد پذیرنده به منظور جذب کارورز باید دارای مجوز فعالیت از دستگاه مجری و مجوز آموزش مهارتی از سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور باشد. تبصره ۱:واحد پذیرنده به ازای هر ۳ نفر شاغل بیمه شده، صرفاً مجاز به پذیرش یک نفر کارورز است. تبصره ۲:چنانچه واحد پذیرنده کمتر از ۳ نفر شاغل بیمه شده داشته باشد، صرفاً مجاز به پذیرش یک نفر کارورز است. تبصره ۳:واحد پذیرنده ای که دارای پروانه کسب می باشند حداقل باید ۲ سال از تاریخ صدور آن گذشته باشد. تبصره ۴:چنانچه واحد پذیرنده پس از گذشت سه ماه از شروع دوره، بدون دلیل موجه و مورد تأیید مجری استانی از ادامه همکاری با کارورز امتناع نماید تا یک سال مجاز به ارائه درخواست پذیرش کارورز دیگری نیست. ماده ۶:منابع مالی اجرای این طرح از محل زیر تأمین می شود:
ماده ۷:طول دوره کارورزی حداقل ۶ ماه و حداکثر ۱۲ ماه برای هر کارورز بر اساس استانداردهای مصوب آموزشی مهارت تعیین می گردد.
تبصره ۱:مدت آموزش در هرماه ۱۴۰ ساعت تعیین می گردد، ساعات آموزش در هرروز حداقل ۶ و حداکثر ۸ ساعت تعیین می گردد.
تبصره ۲ :سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور موظف است ظرف مدت یک ماه پس از تصویب این آیین نامه نسبت به تهیه استانداردهای آموزشی اقدام و مراتب را به نحو مقتضی به اطلاع دستگاه های مجری و ناظر استانی و سایر افراد و نهادهای ذی ربط برساند.
ماده ۸:کمک هزینه کارورزی ماهیانه در سال ۱۳۹۴ معادل چهار میلیون ریال تعیین می گردد که ۷۰ درصد این مبلغ توسط واحد پذیرنده و ۳۰ درصد باقیمانده توسط دستگاه مجری به کارورز پرداخت می شود .میزان کمک هزینه کارورزی همه ساله توسط بالاترین مقام دستگاه ناظر تعیین وجهت اجرا ابلاغ می گردد.
تبصره ۱ :در استان هایی که نرخ بیکاری سالانه آن ها در سه سال متوالی منتهی به سال اجرای قانون،بالاتر از میانگین نرخ بیکاری کشور باشد، سهم پرداختی دستگاه مجری به کارورز معادل ۵۰ درصد تعیین می گردد.
تبصره ۲ :واحد پذیرنده مجاز است با رعایت کلیه ضوابط این آیین نامه، پرداخت ۱۰۰ درصد کمک هزینه کارورزی، تقبل هزینه های بیمه موضوع ماده ۱۰ و همچنین سهم دستگاه مجری موضوع این ماده،نسبت به پذیرش کارورز اقدام نماید.
تبصره ۳ :چنانچه واحد پذیرنده، پیمانکار طرف قرارداد دستگاه مجری بوده و متقاضی پذیرش کارورز باشد مکلف است کل مبالغ موضوع ماده ۸ و ماده ۱۰ این آیین نامه را تأمین نماید.
ماده ۹: واحده پذیرنده مکلف است ماهانه و بر اساس ساعات آموزش طی شده کارورز نسبت به واریز سهم خود به حساب کارورز اقدام نماید .سهم دستگاه مجری پس از واریز سهم واحد پذیرنده به حساب کارورز واریز می گردد. تبصره :پرداخت کمک هزینه سهم دستگاه مجری و واحد پذیرنده مربوط به آخرین ماه دوره کارورزی منوط به ارائه گواهی نامه قبولی کارورز در آزمون سازمان آموزش فنی و حرفه ای به دستگاه مجری است. ماده ۱۰ : دستگاه مجری موظف است نسبت به پوشش کامل بیمه حوادث کارورز(بیمه مسئولیت مدنی) اقدام نماید.
ماده ۱۱ :واحد پذیرنده ای که میانگین نمرات ارزیابی مهارت کارورزان آن ها در پایان هر دوره از ۸۰ بیشتر باشد، در دوره بعدی می تواند ۵۰ درصد بیشتر از سهمیه قبلی کارورز جذب نماید مشروط به آنکه از ظرفیت آموزشی مندرج در مجوز آموزشی واحد پذیرنده تجاوز ننماید.
ماده ۱۲ :در موقعیت زیر پرداخت کمک هزینه کارورزی متوقف می شود:
ماده ۱۳ :در موارد زیر پرداخت کمک هزینه کارورزی قطع می شود:
ماده ۱۴ :دستگاه مجری موظف است برابر دستورالعملی که توسط دستگاه ناظر تهیه و ابلاغ خواهد شد نسبت به نظارت مستمر بر فرایند اجرای طرح اقدام نموده و گزارش مربوطه را در فواصل زمانی سه ماهه به دستگاه ناظر ارائه نماید.
ماده ۱۵ :سازمان آموزش فنی و حرفه ای موظف است ضمن تهیه و ابلاغ دستورالعمل نحوه صدور مجوز آموزش کارورز توسط واحد پذیرنده ظرف حداکثر ۱۵ روز از ابلاغ این آیین نامه، از طریق ادارات تابعه استانی نیز نسبت به نظارت بر کیفیت آموزش های مهارتی ارائه شده، رعایت استانداردهای آموزشی مربوط توسط واحد پذیرنده، اخذ آزمون های تعیین سطح مهارتی و همچنین تهیه گزارش های ملی در پایان هرسال و ارائه به دستگاه ناظر اقدام نماید.
تبصره: چنانچه سازمان آموزش فنی و حرفه ای نتواند استانداردهای آموزش مهارتی موردنیاز برای اجرای این آیین نامه را ظرف مدت سه ماه تهیه و به واحد پذیرنده ابلاغ نماید، دستگاه مجری مجاز خواهد بود طبق ضوابط خودارزیابی مهارتی را به عمل آورده و نتیجه را به دستگاه ناظر اعلام نماید.
ماده ۱۶ :دستگاه مجری موظف است نسبت به نظارت بر حسن اجرای قانون در استان ها و تهیه و تدوین گزارش ملی و ارائه آن به دستگاه ناظر در فواصل زمانی هر سه ماه یک بار اقدام نماید.
ماده ۱۷ :معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری مکلف است نسبت به تأمین و پرداخت هزینه های نظارت، اجرا و آزمون های مهارتی معادل ۲ درصد کل هزینه های قانون به دستگاه ناظر اقدام نماید .دستگاه ناظر مکلف است هزینه های نظارتی دستگاه های مجری، ناظر استانی و سازمان آموزش فنی و حرفه ای را از محل ۲ درصد کمک هزینه پرداختی پس از اخذ گزارش موضوع ماده ۱۵ و ۱۶ تأمین و به آن ها پرداخت نماید.
ماده ۱۸ :مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این آیین نامه در استان ها بر عهده استانداری ها است و نهاد مذکور موظف است گزارش نظارتی را هر سه ماه یک بار به دستگاه ناظر ارائه نماید.
تبصره :دستگاه ناظر می تواند در نظارت ها از ظرفیت های بخش خصوصی استفاده نماید.
ماده ۱۹ :پرداخت کمک هزینه کارورزی سهم دستگاه مجری و سایر حمایت های موضوع ماده ۱۰ و ۱۱ این آیین نامه، منوط به تأمین و تخصیص منابع مالی موضوع ماده ۶ خواهد بود.
ماده ۲۰ :طرح کارورزی آموزشی است و هیچ گونه حقی برای کارورز و تعهدی برای واحد پذیرنده کارورز جهت شمولیت قوانین کار و تأمین اجتماعی ایجاد نمی کند .در صورت بروز هرگونه اختلاف بین واحد پذیرنده، کارورز و دستگاه مجری نظر کمیته مشترکی متشکل از نمایندگان واحد پذیرنده دستگاه مجری و اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان لازم الاجرا است. ماده ۲۱ : دستورالعمل اجرایی مربوط ظرف یک ماه پس از تصویب این آیین نامه توسط دستگاه ناظر تهیه و ابلاغ می شود. ماده ۲۲ :استانداران مکلف اند در راستای اجرای صحیح و دقیق این آیین نامه هماهنگی، همکاری و مساعدت لازم را با دستگاه های مجری و ناظر استانی به عمل آورند.
از آغاز سال ۱۳۶۲ کارفرمایان کلیه کارگاه های تولیدی و صنعتی و فنی که از خدمات دولتی(از قبیل برق، آب، تلفن، راه) استفاده می نمایند تا میزان ۵ نفر کارگر از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما معاف بوده و از ۵ نفر به بالا نسبت به مازاد ۵ نفر حق بیمه را خواهند پرداخت. تبصره ۲- در مورد کارگاه هایی که ظرفیت کاری کمتر از ۵ نفر کارگر رادارند، درصورتی که کارفرما افرادی را بدون اشتغال در کارگاه برای استفاده از مزایای این قانون تأمین اجتماعی به عنوان کارگر معرفی نماید برای همیشه از مزایای این قانون و این خدمات دولتی محروم خواهد شد. تبصره ۳- کارخانه ها، معادن, پیمانکاران، شرکت های خارجی از شمول این قانون مستثنا نیستند. تبصره ۶- در مورد کارفرمایانی که صورت مزد یا حقوق و نیز حق بیمه ماهانه سهم کارگر را تا دو ماه پس از مهلت قانونی ارسال و پرداخت نکنند بخشودگی موضوع این قانون برای آن مدت منتفی می شود و مکلف به پرداخت حق بیمه قانونی ماهانه خواهند بود.(طبق قانون الحاق یک تبصره به قانون معافیت از پرداخت سهم کارفرمایانی که حداکثر پنج نفر کارگر دارند مصوب ۱۳۶۷/۰۸/۲۵ اضافه شده است.) فهرست فعالیت های تولیدی، صنعتی و فنی مشمول معافیت حق بیمه سهم کارفرما تا میزان ۵ نفر کارگر(مصوب ۱۳۶۹/۰۲/۰۲ هیئت وزیران).
بر اساس تبصره ماده یک قانون بیمه بیکاری، بازنشستگان و ازکارافتادگان کلی، صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری و اتباع خارجی از شمول مقررات این قانون مستثنا هستند بنابراین ازآنجاکه % اعضاء هیئت مدیره شرکت ها یا مدیرعامل که عضو هیئت مدیره نیز است صاحبان حرف بوده، مشمول ۳ بیمه بیکاری نیستند و برای آن ها باید ۲۷ % بیمه در نظر گرفته شود. دقت نمایید مدیرعاملی که، خارج از سازمان انتخاب شده باشد یعنی عضو هیئت مدیره(موظف و غیرموظف)نباشد، شامل تبصره ماده یک بیمه بیکاری نخواهد بود.
نکته: مدیرعامل موظف فردی است که در کارگاه دارای شخصیت حقوقی بر اساس وظایف محوله طبق اساسنامه شرکت انجام وظیفه و در مقابل آن حقوق دریافت می نمایند و فاقد هرگونه سهم در شرکت و عضویت در هیئت مدیره است و مراتب حقوق بگیری وی در دفاتر و اسناد مالی شرکت هرماه همانند سایر کارکنان به ثبت می رسد که در این صورت لیست و حق بیمه ایشان می بایست همانند سایر کارکنان ارسال و پرداخت گردد.
کارگاه خانوادگی کارگاه کوچکی است که افراد آن را اعضاء خانواده تشکیل می دهند و به زن و شوهر و فرزندان محدود می گردد و به دلیل خویشاوندی بسیار نزدیک بین اعضاء و رعایت احترام به حریم خانواده، دولت ها همواره نسبت به دخالت در مسائل روابط کار کارگاه های خانوادگی محدودیت های داشته اند و در قانون کار کشورمان نیز صرفاً به تسری مقررات مربوط به ضوابط ایمنی و حفاظت فنی و بهداشت کار نسبت به کارگاه های خانوادگی اکتفا شده است.
بر اساس ماده ۱۸۸ قانون کار، کارگاه های خانوادگی از شمول قانون کار و به تبع آن از شمول قانون بیمه بیکاری خارج می باشند لذا چنانچه در کارگاهی فقط همسر و خویشاوندان نسبی کارفرما به کار اشتغال داشته باشند صرفاً در دوره های یادشده کارگاه مذکور از شمول قانون کار و به تبع آن از شمول قانون بیمه بیکاری خارج خواهند بود و مشمول پرداخت ۳% بیمه بیکاری نمی باشند و درصورتی که وصول می باید در حساب بستانکاری کارگاه منظور گردد. بدیهی است در صورت جذب فرد دیگری غیر از اعضاء خانواده کارفرما، کارگاه از شمول کارگاه خانوادگی خارج می گردد.
با توجه به ماده ۱۸۸ قانون کار، کارگاه زمانی خانوادگی به حساب می آید که کار آن منحصراً توسط زن و شوهر و خویشاوندان نسبی درجه یک از طبقه اول انجام شود به این معنی که زن برای شوهر و شوهر برای زن کار کند و به این ترتیب با یکدیگر رابطه کاری و مزدی پیدا کنند که حسب مورد یکی به عنوان صاحب کار و دیگری همسر وی تلقی خواهد شد، ممکن است در کارگاه خانوادگی فرزندان نیز برای والدین خود و یا در مواردی هم پدر و مادر برای فرزندان کار کنند. درهرحال کارگاه خانوادگی محدود به روابط بین صاحب کار و همسر و فرزندان می شود. ماده ۱۰۳۲ از کتاب ششم قانون مدنی، طبقه اول را در قرابت نسبی شامل پدر و مادر و اولاد و فرزند اولاد تعریف می کند و قرابت بین پدر و فرزندان و نیز قرابت بین مادر و فرزندان را جزء خویشاوندی درجه یک از طبقه اول به حساب می آورند. بنابراین منظور از خویشاوندی نسبی درجه یک از طبقه اول مصرح در ماده ۱۸۸ قانون کار، قرابت پدر و مادر با اولاد خواهد بود.
متن ماده ۱۸۸ قانون کار : اشخاص مشمول قانون استخدام کشوری یا سایر قوانین و مقررات خاص استخدامی و نیز کارگران کارگاه ها خانوادگی که انجام کار آن ها منحصراً توسط صاحب کار و همسر و خویشاوندان نسبی درجه یک از طبقه اول وی انجام می شود، مشمول مقررات قانون کار نخواهند بود.
در این پست آموزشی که مربوط به آموزش حقوق و دستمزد سایت چابک هست،معافیت های کارفرمایان از پرداخت حق بیمه تأمین اجتماعی را خدمت شما به همراه آیین نامه های مربوطه آموزش دادیم.شما با مطالعه و بهره برداری از اطلاعات این آموزش می توانید نسبت به استفاده از آن در بنگاه اقتصادی خود استفاده نمائید.
امیدواریم که این آموزش مورد استفاده شما کاربران عزیز سایت چابک قرار گرفته و بتوانید از آن استفاده نمائید.سوالات و نقطه نظرات خود را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارید.همچنین با امتیاز دادن به این مطلب ما را در افزایش کیفیت مطالب یاری فرمائید.همچنین شما می توانید فایل PDF این آموزش را از لینک زیر دانلود نمائید.
شرایط بازنشستگی زنان در مشاغل مختلف
اقلام مشمول بیمه و مالیات را بهتر بشناسیم
استاندارد حسابداری شماره ۲ :صورت جریان وجوه نقد(نسخه قدیم)
اعلام زمان ثبت نام آزمون کارشناس رسمی دادگستری سال ۹۵
استانداردحسابداری شماره ۶ - گزارش عملکرد مالی
