شناخت درآمد و استثنائات اصل تحقق درآمد

شرایط اساسی برای شناسایی و ثبت درآمد، اول وجود شواهد و مدارک عینی و مثبته در مورد ارزش جاری ستاده ها و دوم ، کامل شدن فرآیند کسب سود (به وجود آمدن کالاها و خدمات قابل فروش و عرضه در بازار) می باشد. پذیرفته شده ترین شاهد عینی در مورد تحقق درآمد ، فروش کالاست .فروش واقعی محصولات مهمترین مرحله از فرآیند  کسب سود محسوب میشود، تا زمانی که فروش واقع نشود، جریان آتی کسب درآمد مطرح نمی گردد.

استثنائات بر اصل تحقق درآمد:

اگرچه مقطع فروش به عنوان بهترین شاهد و مدرک برای شناخت درآمد می باشد اما فروش و تحقق درآمد ضرورتا مترادف و همزمان نمی باشند.تحت شرایطی خاص ، درآمد در مقاطع دیگری شاید مورد شناسایی و ثبت قرار گیرد، که ذیلا به این موارد اشاره می گردد:

1. شناخت درآمد در خلال تولید: در بعضی موارد ، نظیر سدسازی ، کشتی سازی و احداث جاده ، محصولی که توسط واحد تجاری تولید می شود متشکل از چندین پروژه عمده است که تکمیل آنها به زمان قابل توجهی نیاز دارد. شناخت درآمد در مورد اینگونه پروژه ها بر مبنای درصد پیشرفت کار ، یعنی درصدی از بهای نهائی قرارداد به عنوان درآمد شناسایی و ثبت می شود.
2. شناخت درآمد هنگام تکمیل تولید:هنگامی که یک واحد تجاری کالایی را تولید می کند که می تواند آنرا در ابعادی وسیع و به قیمتهایی مطمئن که در هر زمان بطور عینی قابل تعیین است به فروش برساند ، مبنایی که برای اندازه گیری ارزش ستاده ها فراهم می شود خاتمه و تکمیل تولید است مثل محصولات کشاورزی و اشیاء گرانقیمت .
3. شناخت درآمد به نسبت دریافت وجه: هنگامی که نسبت به دریافت مبلغ نهائی درآمد در تاریخ فروش ابهام جدی وجود دارد، شناخت درآمد به تعویق می افتد.در چنین مواردی بهتر است تنها هنگام دریافت وجه مربوط ، درآمد شناسایی می شود، مثل فروش اقساطی.