مهندسان ،مشغول کارنیستند!

ایران آنلاین /« با سلام! احتراماً خواهشمند است مشکلات صنف مهندسان ناشی از پذیرش  بی‌رویه دانشجویان مهندسی در دانشگاه‌های غیرمرتبط و غیرتخصصی را که باعث تضییع حقوق دانش آموخته‌های متخصص و افزایش نرخ بیکاری در این طیف می‌شود، پیگیری و منعکس کنید.
با تشکر جمعی از مهندسان کل کشور»

پیام فوق به تناوب و به صورت گروهی برای روزنامه ایران ارسال شده است و به طور مشخص خواسته‌اش را بیان می‌کند. صفحه خوانندگان روزنامه برخی شماره‌ها را به صورت تصادفی انتخاب کرده و برای پیگیری بیشتر با آنها تماس می‌گیرد. تمام حرفشان با مسئولان است که نگذارید مهندسان کشور در خوشبینانه‌ترین حالت صادر شوند و در بدبینانه‌ترین حالت بی‌کار و بی‌کیفیت کنج خانه زانوی غم بغل کنند. پس پذیرش‌ها را کنترل و بر کیفیت آموزشی دانشگاه‌ها نظارت کنید تا خروجی‌ها سربار نشوند خروجی‌هایی که حالا نه تنها بی‌کارند که به مراتب از سطح علمی‌شان نیز کاسته شده است.
در بهترین دانشگاه ایرانم اما نگرانم
خانم کی خواه از سیستان و بلوچستان با شماره ۴۷۹٫٫٫۰۹۳۸ دانشجوی رشته مهندسی پزشکی دانشگاه تهران درباره فراخوان مهندسان کل کشور می‌گوید: من در دانشگاه تهران درس می‌خوانم و به لحاظ سطح علمی دانشگاه خوبی داریم اما من و همکلاسی هایم واقعاً دغدغه شغل داریم که بعد از فارغ‌التحصیلی از بهترین دانشگاه ایران چه آینده شغلی در انتظارمان است به همین خاطر عضو فراخوان شدم تا همراه با دیگر مهندسان کشور که در میان آنها دکترا و کارشناسی ارشد نیز کم نیست صدایمان را به گوش مسئولان برسانیم که با خیل عظیم مهندسان بیکار می‌خواهید چه کار کنید.
وقتی دو گزینه داری، مهاجرت یا افسردگی
نفیسه اکرمی با شماره ۴۹۲٫٫٫۰۹۱۳ از اصفهان، رتبه ۳۰۰ ریاضی سال ۸۵ از دانشجویان برتر دانشگاه هنر اصفهان ورودی ۸۵ در رشته مهندسی معماری و رتبه ۳۳ ارشد و دانشجوی دکترای معماری در یزد. او از مدیران گروه تلگرامی فراخوان مهندسان کشور است. خانم اکرمی با تأیید توضیحات هم قطارانش در فراخوان می‌گوید: اکثر دانشجویان مهندسی کشور چه در دانشگاه‌های برتر و چه در دیگر دانشگاه‌ها دغدغه‌ای با عنوان چرایی کاهش کیفیت مهندسی در ایران داشتیم و علت را پذیرش‌های بی‌رویه می‌دانیم. پس از نامه به رؤسای دانشگاه‌ها شروع کردیم و رسیدیم به نامه‌های وزیران اما هیچ یک از نامه هایمان بازخوردی نداشت پس فراخوان را شکل دادیم تا بلکه صدایمان از طریق رسانه‌های جمعی به مسئولان برسد.

هرچند تاکنون عده زیادی به گروه ما پیوسته‌اند اما خیلی از فارغ‌التحصیلان بیکار مهندسی احساس می‌کنند این فراخوان جریانی سیاسی و ضد دولت است حال آنکه این فراخوان حرکتی آگاهانه و در راستای جلوگیری از یک فاجعه علمی است، چرا که به نظر ما سکوت اوضاع را از آنچه هست وخیم‌تر می‌کند و مسئولان باید بدانند چه بلایی بر سر کیفیت علمی مهندسان‌مان می‌آید. بحث اکثر رشته‌های مهندسی زیرساختی و سازه‌ای است، وقتی در کوچکترین بخش‌ها و روستاها دانشگاه‌های بی‌کیفیتی داریم که فارغ‌التحصیل مهندسی بیرون می‌دهند سطح کیفیت کلی زیرساختی کشور پایین می‌آید که هیچ رشدی هم ندارد. نکته دیگر در مورد نخبه هاست که تنها در حد یک جایزه به آنها توجه می‌شود در حالی که آنها همان طور که می‌توانند در خارج از کشور مفید باشند در داخل می‌توانند به مراتب مفید‌تر باشند. اما وقتی فضای کافی ندارند یا مهاجرت می‌کنند یا افسرده و سرخورده می‌شوند و کناره‌گیری می‌کنند. با رجوع به آمار صحت گفته من بیشتر نمایان می‌شود.
نفر اول کنکور تجربی، انصرافی برق دانشگاه شریف
آقای مهندسی با شماره ۵۹۳٫٫٫۰۹۱۲ که خواست نامش محفوظ بماند دیگر عضو فراخوان مهندسان بود که به روزنامه «ایران» پیامک زده بود. او دانشجوی دکتری عمران گرایش سازه در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات و عضو هیأت علمی است. او در این باره می‌گوید: فراخوان مهندسان کشور در اعتراض به فرآیند پذیرش، پرورش و خروجی مهندسان شکل گرفته تا با ارسال پیامک‌های گروهی به رسانه‌های جمعی و ارگان‌ها و سازمان‌های ذیربط حساسیت مسئولان نسبت به اوضاع اسفناک مهندسان برانگیخته شود تا شاید مسئولان پیش از آنکه اقتصاد و صنعتمان بیش از این متحمل ضرر و زیان شود چاره بیندیشند. کافی است اطرافیان خودمان را در نظر بگیریم تا متوجه وضعیت حال حاضر مهندسان کشور بشویم تا جایی که نفر اول کنکور تجربی امسال انصرافی برق دانشگاه شریف بود. این انصراف و آن برتری چه معنایی برای شما دارد؟ واقعیت این است که رشته مهندسی به دلایلی از جمله کمبود دستمزد، ورودی زیاد و کیفیت کم جذابیت خود را از دست داده. قبل از سال ۹۵ معاون وزیر راه گفت سالانه ۴۰۰ هزار نفر فارغ‌التحصیل مهندسی داریم که اگر ۸ درصد هم رشد داشته باشیم باز هم نمی‌توانیم برای این حجم مهندس اشتغالزایی کنیم پس ناچاریم مهندسان‌مان را صادر کنیم. به طور مثال دانشگاه علوم تحقیقات در رشته عمران سالانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ نفر دانشجو می‌پذیرد. طبق آمار ما سومین کشور تولید‌کننده مهندس هستیم. وقتی ورودی زیاد شد و شما زیرساخت لازم را نداشتید کیفیت افت می‌کند و در شرایط کنونی که رشد اقتصادی آنچنانی هم نداریم تنها خروجی دانشگاه‌های مهندسی‌مان می‌شود مهندسان بیکار. حال اگر مهندسان شانس بیاورند و از کیفیت علمی خوبی هم برخوردار باشند و بخواهند وارد بازار کار شوند تازه اول مقابله با رانت خواران است که فرصت حضور به غیرخودی و متخصص را نمی‌دهند پس باز برمی گردیم به خانه اول که همان مهندس بیکار است.
با تمام این تفاسیر وضعیت رشته عمران، برق و مکانیک نسبت به سایر رشته‌های مهندسی به مراتب بهتر است اما این بهتر بودن نیز نسبی است یعنی چه بسیار مهندسان خوبی که به شغلی غیر از شغل خود روی آورده‌اند و تنها مدرک مهندسی را یدک می‌کشند. به نظرم این تفکر که افراد تحصیلکرده برای جامعه بهتر از افراد تحصیل نکرده هستند خیلی تفکر اشتباهی است. چرا که همین تفکر اشتباه است که منجر به پذیرش زیاد دانشجو شده، فارغ‌التحصیلان بیکار به بار می‌آورد و جوانانی پرتوقع که فقط به میز می‌اندیشند و به مدرک‌شان افتخار می‌کنند.

این دانشگاه‌ها مهندسی دوباره می‌خواهند
فرزاد نصیرمنش با شماره ۰۰۳٫٫٫۰۹۳۰ فوق لیسانس مهندسی شیمی از کرمانشاه فارغ‌التحصیل از دانشگاه رازی، هدف از ارسال پیامک گروهی برای روزنامه ایران را رسیدگی مسئولان به وضعیت جامعه مهندسی کشور می‌داند: درکل ما خواستار کاهش پذیرش دانشجو در رشته‌های مهندسی هستیم. خیلی از دانشگاه‌ها نه تنها شرایط علمی لازم برای جذب دانشجو ندارند که فضای آموزشی کافی هم ندارند اما به پذیرش دانشجو حتی تا مقطع دکتری اقدام می‌کنند. همین جذب بی‌رویه باعث بیکاری مهندسان حتی با سطح علمی بالا شده است چه رسد به مهندسانی که از سطح علمی خوبی هم ندارند.
سطح علمی دانشجویان مهندسی در سراشیبی
آقای عبداللهی‌نژاد با شماره ۱۰۷٫٫٫۰۹۱۷ از بندرعباس از دیگر مدیران فراخوان مهندسان کشور است که می‌گوید: بنده ۲۵ سال است که سابقه کار در بازار مهندسی دارم و ۱۸ سال سابقه تدریس دانشگاهی. متأسفانه باید بگویم سطح علمی دانشجویان سال به سال پایین‌تر می‌رود که به ضرر جامعه است به همین ترتیب سطح استادانمان نیز افت می‌کند چرا که همین دانشجویان بعدها نقش مدرس و هیأت علمی را بازی می‌کنند. از سوی دیگر با برداشتن کنکور سیل عظیمی از دانشجویان وارد دانشگاه شدند حال آنکه حذف کنکور دانشگاه‌های آزاد در تمام دنیا برای رشته‌هایی اتفاق می‌افتد که کارکرد فرهنگی و معلوماتی دارند نه رشته‌هایی مثل علوم پزشکی و مهندسی. الان به جایی رسیده‌ایم که از مهندسی فقط نامش را یدک می‌کشیم و نمی‌دانیم چطور باید به حال و روز مهندسی این روزهای کشورمان گریه کنیم. به نظر من فاجعه‌ای در حال رخ دادن است که مسئولان کمترین حساسیتی نسبت به آن ندارند. بعد به جایی می‌رسیم که مجبوریم مهندسان‌مان را به دیگر کشورها اعزام کنیم و اوضاعی شبیه هند و بنگلادش داشته باشیم. حرف ما این است که پذیرش‌ها متناسب با ظرفیت و نیاز جامعه و اشتغال باشد نه اینکه دانشگاه‌ها حتی بدون امکانات و زیرساخت‌های نرم افزاری و سخت افزاری اقدام به پذیرش و سپس خروجی‌های بی‌کیفیت و بیکار شوند. مسئولان باید به گوش باشند که با این رویه در دراز مدت این سرمایه‌های کشور است که هدر می‌رود.

/ایران