سازگاری ، رمز موفقیت در مصاحبه استخدام

سازگاری با شرایط محیط کار و موقعیت های نامطلوب معمولا از مهارتهای اساسی برای موفقیت در مصاحبه استخدام است. یکی از پرسشهایی که باید قبل از جلسه مصاحبه از خود بپرسید این است که : “شرایط ناخوشایند یا استرس‌زا در محیط کار را چه مواردی می‌دانید و چگونه با آنها برخورد می‌کنید؟”.

در بخشی از سوالات (که معمولا در جلسه دوم مصاحبه استخدام پرسیده می شود)، مصاحبه گر از شما می خواهد درباره اینکه چطور موقعیت های کاری مختلف را با استفاده از تجربیات گذشته خود مدیریت می کنید، توضیح دهید.

بنابراین یکی از نکات بسیار ظریف و حساسی که مدیران هوشمند هنگام جذب نیرو به آن توجه دارند توانایی “سازگاری” فرد و انعطاف پذیری اوست.

اگر شما این مهارت را داشته باشید نه تنها هرچه سریعتر استخدام می شوید بلکه مدت ها می توانید در محل کارتان با خوبی و خوشی با همکارانتان تعامل داشته باشید و در نهایت در زندگی شخصی موفق و تاثیر گذار باشید.

در نگاه نخست سازگاری به نظر پذیرش محیط و شرایط و نوعی تسلیم شدن را به ذهن متبادر می کند در حالی که این نکته اشتباه آشکاری است. در واقع سازگاری خصوصیت ذاتی شخصیت مدیران و افراد تاثیرگذار است.

این افراد هنگام برخورد با تعارضات در محیط های اجتماعی اعم از محیط کار، خانواده، صف بانک و …. به جای اظهار ناراحتی و شکایت سعی می کنند با دیگران سازگار شوند.

خانواده را به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی در نظر بگیرید. اگر پدر خانواده باتحکم و حالت درگیرانه بخواهد فرزندانش را به آنچه می خواهد وادارد جز تعارض و کش مکش به جایی نمی رسد اما اگر سازگاری نشان دهد به مرور تبدیل به لیدری می شود که سایرین از او تبعیت می کنند و مدیریتش را می پذیرند.

در محیط کار هم همین است اگر شما مدیر هم نباشید می توانید نقش کلیدی و رهبری پیدا کنید اگر شخصیت سازگاری داشته باشید؛ همچنان که حتما کسانی را دیده اید که می گویند من با هرقشر و طبقه ای می سازم و از بودن کنار دیگران لذت می برم.

بنابراین توجه به سازگاری در مصاحبه استخدام ناشی از اهمیت این عامل در محیط کار است. سازگاری در واقع قدرت انطباق فرد با شرایط و موقعیت های جدید، دشوار و تجربه نشده است. موقعیتی که طی آن فرد تلاش می کند خود را با آنچه روبه رو شده است وفق دهد و از آن برای طی کردن مرحله ای از رشد بهره ببرد.

سازگاری یک رفتار منطقی است که از سلامت و قدرت فرد خبر می دهد؛ به عبارتی هر قدر فرد بتواند خود را با موقعیت های جدید و شرایط تجربه نشده، هماهنگ کند توانمندی و قدرت بیشتری دارد و از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار است.

در سازگاری، فرد نه فقط می تواند خود را با محیط پیرامون تطبیق دهد، بلکه در صورت لزوم شرایط محیط را به نفع خود تغییر می دهد. در واقع سازگاری نهایت تعامل است تا جایی که فرد، خود یا محیط پیرامونش را برای زندگی بهتر تغییر می دهد. نکته این جاست که سازگاری در مواجهه با اختلاف نظر معنا پیدا می کند و اختلاف نظر و تلاش برای رفع آن در واقع طی کردن مسیر رشد و کمال محسوب می شود. بنابراین نباید از اختلاف نظر و تفاوت دیدگاه هراسید و تفاهم را به هر قیمتی طلبید. سازگاری در پیچ و خم اختلاف نظرها، سلیقه ها و دیدگاه ها در زندگی معنا پیدا می کند .

تفاوت سازگاری و سازش

در سازگاری فرد خود را با شرایط جدید وفق می دهد، اما در سازش، تسلیم موقعیت می شود. در سازش فرد بدون ابراز وجود و تعامل مفید، کاملاً همانند محیط پیرامون می شود و هیچ اثربخشی روی محیط ندارد. در سازش فرد دنباله رو می شود و به دنبال تعامل نیست و فقط پذیرنده محض است. نکته این جاست که از آن جا که هیچ کس دوست ندارد همواره پذیرنده باشد حتماً درجاتی از خشم در فرد سازشگر وجوددارد که به دلیل فرمانبری محض نهفته باقی مانده است.

مطالعات نشان می دهد که سازش همیشگی و دایمی خطری برای سلامت روان است. خوب است بدانید برای تعیین میزان سازگاری افراد، می توان آن ها را در موقعیت های فرضی قرار داد تا بر اساس تصمیمی که می گیرند، میزان سازگاری آن ها مشخص شود.

مدیران چگونه به سازگاری شما پی می برند؟

مدیران هرکدام برای تشخیص شخصیت افراد روش های منحصر به فرد خودشان را دارند برگ برنده آنها شناختی است که از سازمان و همکارانشان دارند و از این رو می کوشند افرادی را برگزینند که با سایرین بیشترین شباهت ها را داشته باشد.

اما شما چطور می توانید در یک محیط سازگار شوید:

-کنار آمدن.

-توجه به موقعیت تعارض برانگیز و به کار گیری امکانات رفتاری و شناختی.

-قبول کردن و پذیرفتن این که تعارض جزء جدا نشدنی از زندگی است.

-بررسی کامل موقعیت تعارض زا.

-قبول اینکه در نهایت از دو یا چند انتخاب سازگار یا ناسازگار فقط یکی از آنها باید انتخاب شود.

-استفاده از مکانیسم های دفاعی مثل شوخی.

-انواع راههای جانشین را برای هرچیزی شناسایی کنیم.

-از قدم گذاردن در حیطه تعارضاتی که برایمان روشن نیست خودداری کنیم.